Goede voornemens (schrijfperikelen 3)

Klabam! Goed nieuws. Het eerste manuscript van dit jaar (van 90.000 woorden) is afgerond. Dit voelt goed. Dit voelt supergoed! Hiermee heb ik een kwart van mijn goede voornemens al in een zesde van dit jaar voltooid (Dus in twee, in plaats van in drie maanden tijd). Yoehoe! Ik loop voor op schema.

Eind 2016 nam ik me voor om in 2017 iedere dag minimaal duizend woorden te schrijven. De gedachte hierachter is dat ik dan in een jaar tijd minimaal 365.000 woorden heb geschreven. 365.000 woorden betekent viermaal een manuscript van 90.000 woorden. Vier manuscripten in een jaar; is dat niet gekkenwerk?

Balans

We zijn nu twee maanden verder en ik kan een voorzichtige balans opmaken. Twee maanden, dat betekent - volgens planning - rond de 60.000 woorden. Tweederde van een boek. Een mooi streven. Grote vraag is natuurlijk of dit een haalbaar scenario zou zijn. Het antwoord, zo kan ik na twee maanden zeggen: ja. Tenslotte schreef ik beduidend meer dan de beoogde 60.000 woorden. Maak daar maar het dubbele van! Het enige wat ik nu moet doen is volhouden…

Nieuw verhaal

Natuurlijk heb ik het mezelf niet makkelijk gemaakt. Ik rondde niet een reeds bestaand (en half afgerond) manuscript af, maar begon met een compleet nieuw verhaal. Gewoon omdat het plan in mij opkwam, omdat ik het een mooi gegeven vond en omdat het verhaal zich in een paar dagen tijd volledig aan mij ‘opdrong’ en ik het wel moest schrijven. Andere projecten, soms halverwege, zette ik even ‘on hold’. En nu is de eerste ruwe versie van ‘Meesters van het Drakenvuur’ af. Een vervolgdeel zit in mijn hoofd en ook een derde, eventueel afrondend deel moet nog worden geschreven. Deze trilogie gaat pas de deur uit als hij helemaal af is! Of dat allemaal dit jaar lukt? Geen idee. En dat hoeft ook niet.

Ambitie

Na twee maanden schrijven loop ik dik voor op mijn schema. Het leek ambitieus, het was ambitieus en het is nog steeds ambitieus. Maar er is niks mis met ambitie.

Morgen ga ik beginnen aan andere projecten die nog om afronding schreeuwen. Verhalen die af moeten. Want ik ga verder. Ik ga skrieven. Steeds weer, iedere dag opnieuw. Misschien dat ik dan eind april alweer een manuscript af heb. Dat zou fantastisch zijn.

Ik ga ervoor. En jij?