Bloed & (on)schuld is het vervolg op mijn fantasydetective Bloed & Eer, met Sylvestre Curare in de hoofdrol. Bloed & Eer verscheen in 2013. Het is geïnspireerd op de boeken van Mickey Spillane over Mike Hammer, de hardboiled detective. Ik creëerde mijn eigen held en overgoot het avontuur met een fantasy-sausje.
Natuurlijk had ik het niet 'de bloedboeken van...' moeten noemen, want daardoor gaf ik mensen het idee dat er ook al snel een vervolg zou komen. En de ervaring leert dat ik niet zo goed ben in het schrijven van een vervolg (denk maar aan mijn debuut De Raad van Zeven, wat deel 1 van een nimmer voltooide trilogie werd...).
Abrasi
In Bloed & Eer gaan we eigenlijk verder waar het in het vorige boek stopte. Sylvestre is gebeten door een Abrasi, waardoor hij over wonderbaarlijke krachten beschikt. krachten, die een mens doorgaans niet heeft. Natuurlijk wil hij graag weten hoe dit precies zit. Op zijn zoektocht naar antwoorden, neemt hij ook een opdracht aan: beschermer voor een jonge edelman die met hem de haven van Perdus verlaat. Maar wat Sylvestre niet weet is dat...
Tja, hoe het verder gaat, kunnen we hopelijk binnen afzienbare tijd lezen in dit tweede deel. Natuurlijk had ik zat redenen om het nog niet af te ronden. Werk, privé, geen zin, geen tijd... Maar terwijl ik dit stukje rammel, denk ik eigenlijk alleen nog maar: ik wil weten hoe het verhaal verder gaat! Bloed & Eer telde 66.000 woorden. Het vervolg zoals ik dat tot nu toe heb geschreven, bedraagt al 26.000 woorden, dus waarom het niet even afronden? Wil jij dit ook? Word dan sponsor en claim het eerste recht op deze publicatie! Beveel mij om dit verhaal af te ronden en steun mij in mijn skrieven!
De recensie van Prinses Marcella op o.a. bol.com:
Bloed en Eer is een lekker weglezend Fantasy roman geworden. Het eerste deel in hopelijk een lange serie. Je volgt een ex kapitein uit het leger, die een duister geheim met zich meedraagt. Hij schnabbelt wat bij als privédetective en uitsmijter bij een exclusief bordeel. Langzaam maar zeker wordt hij meegezogen in het verderf en achterklap die hoogtij vieren in de stad. Hij wordt voor het karretje gespannen van mensen die hij als vriend zag en misbruikt door de aristocratie. Wat hij voor waarheid aanziet blijkt achteraf een leugen te zijn.
Brad Winning zet een realistische Fantasywereld neer. De hoofdmoot van het verhaal speelt zich of in een stad die de geur uitademt van een beerput. Een stad waarin de gewone man een speelbal is voor de rijken en machtigen. Hierin probeert Sylvestre te overleven. Als het verhaal zich ontrolt zie je Sylvestre steeds meer groeien. Van een alcohol verslaafde, vrouwenverslindende, wat louche persoon, die in allerlei kleine zaken is verwikkeld tot een man die van zich afbijt en zijn eigen weg gaat. Brad zet Sylvestre goed neer. Wat ik alleen jammer vind is dat hij de strijd die gaande is in zijn bloed en gedachten niet meer heeft gebruikt om Sylvestre meer te vormen en te laten veranderen. Maar hopelijk wordt dat nog uitgewerkt in latere delen.
Het is een Fantasyroman geworden waar een duister tintje aan zit. Het duister tintje had voor mij nog wel meer mogen worden uitgewerkt. Het is mij nog niet genoeg Fantasy Noir zoals op de omslag staat. Hiervoor zou de verandering die Sylvestre ondergaat drastischer moeten zijn voor hemzelf en zijn omgeving.
Maar Brad komt ook met een paar leuke bijfiguren aanzetten. De zwerver Frytam, die alles doet voor een aalmoes, de huisjesmelker Hygor met zijn uit te kluiten gewassen schaduw, de ex-sergeant Sardon, die Sylvestre bijstaat in zijn zoektocht naar zijn kleinzoon.
Met alles is het een Fantasy roman geworden die zijn mannetje staat tussen alle Fantasy romans van buitenlandse schrijvers. Ik kijk uit naar het volgende deel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten