In de laatste week van november 2008, kort na mijn interview met Markus Heitz, had ik het ineens! Eerder was ik al aan het nadenken over Vargas Serat, een gevallen engel die ik eerder in een kort verhaal opvoerde (zie Pure Fantasy Jaarbundel II). Maar toen ons gesprek ging over zijn schrijfproces en hoe hij van begin tot eind een verhaal uitdenkt en op papier zet, zag ik ineens 'het licht'. Helemaal toen ik diezelfde week, surfend op het www, ineens de plaatjes van Tomasz Alen Kopera tegenkwam!
Ineens was het idee geboren, stond het van beging tot eind vast hoe een roman over 'mijn' gevallen engel eruit moest komen te zien, was het plot rond en schreef ik het eerste hoofdstuk, gevolgd door het tweede, een deel van hoofdstuk 6 en hoofdstuk 3, in de daaropvolgende weken. Jawel; ik schrijf! Heerlijk!
Het plan is om iedere week een hoofdstuk te schrijven en zo hard te werken aan het voltooien van het eerste manuscript in jaren. Castlefest 2009 moet er een boek van me liggen. Misschien twee. Immers: ook Sylvestre Curare, 'De eer van de familie' schreeuwt al jaren om voltooiing. En dan vergeten we voor het gemak mijn andere romanidee ('De verschoppelingen') maar even, om van het afronden van deel 2 van een kroniek maar te zwijgen...
Is jouw schrijven dan gebaseerd op het gesprek met Heitz vanwege zijn vampierenboeken?
BeantwoordenVerwijderenNope. Het was een samenloop van omstandigheden. Ik liep al een tijdje met Vargas Serat, die eerder in een kort verhaal werd geïntroduceerd, in mijn hoofd rond. Maar na het gesprek met Heitz, die me nog eens wees op het belang van goede planning van een verhaal, had ik het ineens: het idee van begin tot eind van Verloren Zielen. Je zou ook kunnen zeggen dat de beste man er niets mee te maken had, maar ach, vind het leuk om het te koppelen aan een persoon. Heitz was in ieder geval geen inspirator, wel een katalysator voor de planning die nu op papier staat.
BeantwoordenVerwijderen