'Wie zelf zijn boek uitgeeft, moet over een grote zolder beschikken', luidt een wijsheid bekend onder schrijvers. November 2003 bracht ik De Raad van Zeven uit; mijn eerste boek. Ik liet er tweeduizend drukken, stond met mijn neus op de pers en voelde me de koning te rijk toen de boeken aan mijn ogen voorbij flitsten. Ik schrok pas toen de drie pallets (of waren het er vier?) in mijn tuin stonden. Jemig, wat veel. Gelukkig heb ik een grote zolder...
In acht maanden tijd verkocht ik achthonderd exemplaren van mijn boek, had ik - als eerste Nederlander - de Elf Fantasy Award gewonnen en werd ik uitgever van het enige echte fantastische verhalenmagazine... Meer dan 25 uitgaven heb ik inmiddels op mijn naam staan.
Je begrijpt: de zolder barst inmiddels uit zijn voegen. Niet alleen staan daar nog steeds, keurig opgestapeld tot aan het plafond, de resterende exemplaren van De Raad, ook staan er dozen vol magazines, BoF-boeken en tweedehands korte verhalenbundels... Staan? Stonden! Want ik heb afgelopen weekend afscheid genomen van circa vijfhonderd exemplaren van mijn eersteling. Ik heb resoluut de kaft er afgetrokken en de boeken weer in dozen gestopt. Oud papier! Weg ermee. Onverkoopbaar. Deel 2 laat te lang op zich wachten en van deel 1 krijg ik, als ik het nu nog lees, toch wel kromme tenen en een beetje het schaamrood op de kaken... niet meer verkopen, dus. En toch... terwijl ik zo de opruimwoede liet razen, bekroop me toch het gevoel dat ik er snel verder mee moet. Nu alleen nog de tijd vinden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten